Mozambique, een land “op het scherp van de snede” vijftig jaar na zijn onafhankelijkheid
Op 25 juni 1975 bevrijdde Mozambique zich van de Portugese koloniale overheersing. Vijftig jaar later is het zuidelijk Afrikaanse land nog steeds een van de armste landen en maakt het een periode van aanzienlijke instabiliteit door. Een deel van de bevolking, dat ondanks represailles niet langer bang is om te protesteren, wijt deze wijdverspreide sclerose aan Frelimo, de partij die sinds de onafhankelijkheid aan de macht is.
Op 25 juni 1975, na vijf eeuwen kolonisatie en een tienjarige bevrijdingsoorlog tegen Portugal (1964-1974), werd Mozambique onafhankelijk. Vijftig jaar later lijken het land en zijn president, Daniel Chapo, geen feest te vieren. O País, een van Mozambiques belangrijkste kranten, publiceerde nauwelijks een klein artikel ter gelegenheid van de verjaardag, dat de krant schijnbaar negeerde.
De kop benadrukt de veiligheidsmaatregelen die zijn genomen om te voorkomen dat het evenement verstoord wordt. De afgelopen maanden werden gekenmerkt door aanhoudend geweld na de omstreden verkiezing van Chapo, de kandidaat van het Mozambikaanse Bevrijdingsfront (Frelimo), dat sinds de onafhankelijkheid aan de macht is.
In een ander artikel kiest de krant ervoor om het woord te geven aan Ossufo Momade, voorzitter van Renamo (Nationaal Verzet van Mozambique). Deze oppositiepartij is ontstaan uit de gewapende guerrillastrijders die zestien jaar burgeroorlog (1977-1992) voerden tegen Frelimo, een conflict dat meer dan een miljoen doden eiste. "Het land, overgeleverd aan corruptie en georganiseerde misdaad, heeft zijn volledige onafhankelijkheid nog niet bereikt [...]. Mozambique staat wereldwijd bekend als een onstabiel land, vooral in de periode na de verkiezingen, een land dat intolerant is voor de uitoefening van
Courrier International
